ΓΚΡΑΝΚΑΣΑ
Η γκρανκάσα είναι το πιο μεγάλο όργανο από την οικογένεια των τυμπάνων. Πρόκειται για ένα μεμβρανόφωνο με απροσδιόριστο ήχο, του οποίου οι πρόγονοι χάνονται μέσα στο χρόνο. Τα κρουστά αποτέλεσαν τις πρώτες μουσικές εκφράσεις των πρωτόγονων λαών. Τόσο κατά τη διάρκεια επίσημων τελετών, όσο και στις παρελάσεις ή τη μάχη, ο υποβλητικός ήχος των μεγάλων τυμπάνων αποτελεί, εδώ και αιώνες, σύμβολο ισχύος και δύναμης. Ως τόσο, δεν είναι ακριβές να μιλάμε για γκρανκάσα μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, μέχρι δηλαδή την εποχή που η τουρκική μουσική και μόδα υιοθετήθηκαν από τον ευρωπαϊκό στρατό. Μετά από μικρό διάστημα έγινε μέλος της ορχήστρας. Ως αποτέλεσμα, η εξέλιξη της δημοφιλούς χρήσης της γκρανκάσας σε τελετές διαφόρων τύπων και περιπτώσεων, ακολούθησε μια πορεία εντελώς διαφορετική από εκείνη που ακολούθησε το όργανο στην ορχήστρα, χώρος στον οποίο η γκρανκάσα ήταν απούσα μέχρι τον Αιώνα των Φώτων. Οι συνθέτες άρχισαν να δίνουν προσοχή στο όργανο από το 1700 και μετά. Το κλειδί της επιτυχίας του, ήταν η δύναμη και το μυστήριο που μετέδιδε το όργανο αυτό όταν παιζόταν με λεπτότητα. Το 20ο αιώνα, ο ρόλος ως μέλος των ντραμς έδωσε στην γκρανκάσα νέες ερμηνευτικές δυνατότητες. Από τότε, και χωρίς ποτέ να εγκαταλείψει το ρόλο ως ρυθμική βάση τόσο στις μπάντες όσο και στην ορχήστρα, κάνει έντονη την παρουσία της στη ροκ, την τζάζ, fusion και σε πολλά άλλα είδη, χάρη και στους μεγάλους ντράμερ.