Ωδείο Νέας Μηχανιώνας Μαθήματα Βυζαντινής Μουσικής

Η βυζαντινή μουσική μεταφράζεται και απαρτίζεται αποκλειστικά από ελληνικά κείμενα ως μελωδία. Έλληνες και ξένοι ιστορικοί συμφωνούν ότι αυτές οι μελωδίες, οι εκκλησιαστικοί ήχοι και γενικά όλο το σύστημα της βυζαντινής μουσικής, συνδέεται στενά με το αρχαίο μουσικό σύστημα. Οι αρχές χρονολογούνται από ορισμένους μελετητές στον 4ο αιώνα μ.Χ. λίγο μετά τη μεταφορά της πρωτεύουσας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στη Κωνσταντινούπολη από το Μέγα Κωσταντίνο.

Μέρος της μουσικής του Βυζαντίου, κυρίως από το 1204 και μετά, μπορεί να θεωρηθεί το δημοτικό τραγούδι. Διαφέρει από την εκκλησιαστική μουσική στο ότι έχει σταθερό μέτρο, ώστε να εξυπηρετεί τον ρυθμό πού είναι και χορευτικός. Μη ξεχνάμε πως η πρώτη φορά που διδάχθηκε, ευρέως η δυτική μουσική στον ελληνικό χώρο, ήταν με την έλευση του Όθωνα. Μέχρι τότε η μουσική που εκτελείτο, ακουγόταν, καταγραφόταν, διδασκόταν (εμπειρικά η σε μουσικά διδασκαλεία) ήταν η βυζαντινή.