Μέρος της μουσικής του Βυζαντίου, κυρίως από το 1204 και μετά, μπορεί να θεωρηθεί το δημοτικό τραγούδι. Διαφέρει από την εκκλησιαστική μουσική στο ότι έχει σταθερό μέτρο, ώστε να εξυπηρετεί τον ρυθμό πού είναι και χορευτικός. Μη ξεχνάμε πως η πρώτη φορά που διδάχθηκε, ευρέως η δυτική μουσική στον ελληνικό χώρο, ήταν με την έλευση του Όθωνα. Μέχρι τότε η μουσική που εκτελείτο, ακουγόταν, καταγραφόταν, διδασκόταν (εμπειρικά η σε μουσικά διδασκαλεία) ήταν η βυζαντινή.